Gvozdenoviq, trajner i Skënderbeut shqiptar: Futbolli flet të gjitha gjuhët

Ish lojtar i kombëtares jugosllave dhe kapiteni i Yllit të Kuq, Ivan Gvozdenoviq, pasi mbaroi karrierën e tij futbolliste, u bë trajneri dhe sot drejton Skënderbeun, një ekip i kategorisë së dytë nga Korça, në juglindje të Shqipërisë. Pasioni për futbollin e solli në këtë vend dhe tani, siç thotë ai për Kosovo Online, ndihet si në shtëpinë e tij.

Ai shton se ka rënë në dashuri me vendin dhe njerëzit dhe se ka gjithçka që i nevojitet, e vetmja gjë që i mungon është familja dhe pirja e kafesë së parë të mëngjesit me miqtë e tij nga Bori.

“Nuk e di nëse është fati apo çfarë, por këtu ndihem sikur jam trajner i Yllit të Kuq. Gjithçka është bardh e kuq për ne. Karrige në stadium janë bardhekuq. Pajisjet me të cilat luajmë janë të njëjta me ato të Yllit, vetëm stema është e ndryshme. Më duket se jam trajner i Yllit, ndoshta një ditë do të jem. Jemi si një Marakana e vogël. Për sa më përket mua, këtu është një jetë e bukur. Kam jetuar edhe në Tiranë, tani jetoj në Korcë, në një qytet të bukur, ku njerëzit janë të mirë, normal, qyteti qe ka më shumë kisha ortodokse, njerëzit ortodokse, kështu që, siç thuhet faleminderit Zotit, jam mirë këtu”, thotë Gvozdenoviq.

Gjatë karrierës së tij, Gvozdenoviq luajti për disa klube shqiptare, Kukësin, Tiranën dhe Skënderbeun, me të cilët fitoi gjithçka që mund të fitohet në futboll. Gjatë punës, ai mbaroi një shkollë trajneri në Shqipëri dhe mori licencën UEFA A dhe UEFA PRO dhe filloi punën si ndihmës trajner. Si trajner i parë ka punuar në Arabinë Saudite, Aman, Rumani.

I pyetur nëse futbolli shqiptar tani luhet në mënyrën serbe, përgjigjet:

“Po luajmë futboll të bukur, qoftë shqiptar apo serb, nuk ka rëndësi, futbolli i flet të gjitha gjuhët, djemtë janë të mirë, janë djem të rinj që dëgjojnë dhe mësojnë. Kam një grup të mirë djemsh, për momentin po shkon mirë dhe tani për tani po pajtohemi mirë”, thotë Gvozdenoviq.

Klubi ku ai aktualisht po stërvit, Skënderbeu nga Korça, rivalët më të mëdhenj të të cilit janë Dinamo nga Tirana dhe Flamuri nga Valona, ​​është një nga klubet më të njohura shqiptare. Ai luajti dy herë në Champions League. Ai ka garuar kundër Partizanit të Beogradit. Aktualisht është në ligën e dytë. Kur Gvozdenoviq erdhi në klub si trajner, ata ishin të shtatët në tabelë, sot janë të parët. Deri në përfundim të kampionatit të ligës së dytë shqiptare kanë mbetur pesë xhiro dhe ambiciet e ish-yllit të Yllit janë kalimi në një nivel më të lartë të garës. Për atë, siç thotë ai, skuadra ka shanse të mëdha, pasi ka mbetur edhe një muaj e gjysmë deri në përfundim të kampionatit. Ai mohon se në Shqipëri ka trukime ndeshjesh.

“Ne e dimë kush çfarë bën, çfarë është puna e kujt, ne jemi profesionistë, klubi ka luajtur dy herë në Ligën e Evropës, kështu që këtu nuk ka gjëra të tilla”, pohon Gvozdenoviq dhe thekson se shpreson që pas përfundimit të dënimit, që ka nga FIFA dhe UEFA, Skënderbeu do të nisë sërish në shtigjet e lavdisë së vjetër.

Gvozednoviq e filloi karrierën e tij futbolliste në vendlindjen e tij, Bor. Si pionier nënshkroi te Ylli, ku kaloi të gjitha përzgjedhjet. Për t'u zhvilluar si lojtar duhet të shkojë, siç thotë ai, te “Radnički” nga Pirot, pastaj në “Napredak” nga Krushevci dhe më pas te “Milicionar”. Në moshën nëntëmbëdhjetë vjeç, ai mori një shans nga Sllavolub Musllin dhe për katër vjet e gjysmë luajti për ekipin e parë të Yllit, të cilin e drejtoi si kapiten vitin e fundit. Nga Ylli shkoi në Belgjikë, ku fitoi trofe dhe luajti në Champions League, e më pas për një kohë të shkurtër në Francë. Më pas karriera e tij, siç ka thënë ai për Kosovo Online, shkon drejt tatëpjetë.

“Për shkak të një dëmtimi të rëndë në gju, nga i cili nuk munda të shërohesha plotësisht, nuk mund të luaja më futboll të nivelit të lartë. Vazhdova në një nivel mesatar, luajta në Ukrainë, Greqi dhe më në fund vendosa për Shqipërinë. Mendoj se ishte një lëvizje e mirë. Kisha dy mundësi për të përfunduar karrierën time në moshën 32-vjeçare, ose për të luajtur deri në moshën 37-37 vjeç. Në atë kohë nuk isha në nivelin që isha më parë, kështu që ky ishte realiteti im. Kam kaluar katër vjet e gjysmë këtu si lojtar, kam fituar gjithçka që kam mundur të fitoj. Kam marrë maksimumin nga karriera ime futbolliste. Tani bëj punë që është ndryshe, por është puna që më përmbush. Unë nuk jam më lojtar, por jam trajner. Është pak më e vështirë dhe më kërkuese tani”, vëren Gvozdenoviq.