Obnavlja se fasada u Banjskoj, otac Danilo: Manastir duhovno živi

U manastiru Banjska, zadužbini Stefana Uroša II kralja Milutina, u toku su radovi na uređenju fasade crkve posvećenoj Svetom Prvomučeniku arhiđakonu Stefanu, zaštitniku dinastije Nemanjića.

Vidljivi ostaci jedinstvene fasade od kamena u tri boje, koja se svojevremeno mogla ravnati jedino sa toskanskom fasadom sijenske katedrale, svedoče o neponovljivom graditeljskom podvigu iz 14. veka.

Iguman manastira Banjske protosinđel Danilo ističe da su Vlada Republike Srbije i Kancelarija za Kosovo i Metohiju pokretači obnove manastira Banjska, u saradnji sa eminentnim stručnjacima iz Republičkog zavoda za očuvanje spomenika kulture.

"Blagoslovom episkopa raško prizrenskog Teodosija, zahvaljujući našoj državi, Vladi Republike Srbije, Kancelariji za Kosovo i Metohiju i pojedinim donatorima u toku su radovi na uređenju fasade manastirske crkve, pod nadzorom stručnjaka Republičkog zavoda za očuvanje spomenika kulture. Obnovljen je i poklonički konak, manastirska ekonomija, pokrenuta je proizvodnja piva, po kojoj je manstir svojevremeno bio poznat", rekao je za Kosovo onlajn iguman Danilo.

Dodao je da manastir duhovno živi i da je postao stecište vernog naroda i prepoznatljiva destinacija turističkih i stručnih ekskurzija.

Pokazujući nam ostatke kompleksa velikih razmera, koji je nekada bio okružen odbrambenim bedemima, otac Danilo naglašava da je Banjska bila čuvena po lepoti, najbogatije darivana i najraskošnija Milutinova zadužbina, navodeći da se ’banjsko zlato’ pominje u Karlovačkom rodoslovu, početkom 15. veka, kao jedno od najlepših umetničkih zaveštanja: "Prizrenske crkve pod, dečanska crkva, pećke priprate, banjsko zlato, resavsko pisanije ne nalazi se nigde".  

"Sveti kralj Milutin je odredio da Banjska bude njegova grobna crkva, po tome se ona izdvojila od ostalih zadužbina najvećeg graditelja Nemanjića. Najbolji majstori graditelji, klesari onoga vremena, poput Fra Vite iz grada Kotora na Jadrnskom primorju, koji će potom graditi i Dečanski manastir, bili su sabrani ovde. Izgradnju manastira, između 1313. – 1317. godine, rukovodio je po pozivu samog kralja Milutina, hilandarski iguman Danilo, potonji Arhiepiskop", rekao je otac Danilo.

Manastir Banjska danas ne sija istim sjajem, ali dostojanstveno svedoči sedmovekovnu stradalnu prošlost srpskog naroda na Kosovu, kao simbol obnove i opstanka.

Nakon više od pet vekova, 15. avgusta, 2004. godine ponovo su zazvonila zvona, u manastiru Banjska, svetu liturgiju služio je blaženopočivši patrijarh srpski Pavle, sa još osam arhijereja i mnogo sveštenstva i naroda. Tada je počela i sveobuhvatna obnova manastira.

Manastir Banjska je spomenik kulture I kategorije od značaja za Republiku Srbiju.