Radonjiq: Makineria e Prishtinës dëshiron të mbyllë teatrin serb në Kosovë

Predrag Radonjiq, drejtor i Teatrit Kombëtar në Prishtinë me seli të përkohshme në Graçanicë, duke reaguar ndaj deklaratave të Jeton Neziraj, menaxher i Teatrit “Qendra Multimedia”, ai ka theksuar se makineria e Prishtinës dëshiron ta mbyllë teatrin serb në Kosovë dhe se serbët vendas po shpallen “hegjemonistë të mëdhenj serbë”, dhe në këtë mënyrë vihet në shënjestër institucionet kulturore të Qeverisë së Republikës së Serbisë, transmeton Novosti.

Dramaturgu Jeton Neziraj, i cili normalisht është mysafir i mirëseardhur në Beograd, ka publikuar dy ditë më parë në portalin "Sbunker" një artikull me titull "Teatri si makinë politike (1)" ku sulmon teatrin serb në Graçanicë, i cili ka ekzistuar për dy dekada në mërgim, dhe deri më tani aty janë luajtur rreth 30 shfaqje.

Neziraj, i cili deri një vit më parë ishte drejtor artistik i Teatrit Kombëtar të Kosovës, vlerësoi se teatri në Graçanicë “është themeluar për arsye tërësisht ideologjike, për t'i shërbyer apetiteve hegjemoniste të Qeverisë së Serbisë dhe përpjekjeve të tyre për të treguar pronësinë e tyre ndaj Kosovë”.

Duke parë një ngjarje nga, siç thotë ai, "historia jo aq e famshme, madje edhe komprometuese e atij teatri paralel serb" dhe shfaqja e JelLena Bogavac dhe Nenad Todoroviq "Elevator: Shfaqje falas", Neziraj akuzoi autorët për relativizimin e krimeve të Millosheviqit dhe vuri në dukje se shfaqja kryesisht trajton disa probleme kalimtare të familjes Millosheviq, dhe fajin për luftërat e viteve '90 e projekton mbi "fuqitë e mëdha" dhe "propagandën mediale ndërkombëtare".

Neziraj po ashtu pohon se në atë shfaqje serbët janë paraqitur si viktimat kryesore mbi të cilët fuqitë e mëdha hedhin bomba “duke mos respektuar konventat ndërkombëtare dhe se politika zyrtare serbe pas viteve 90 synon të negociojë rolin dhe përgjegjësinë e Millosheviqit dhe shtetit serb, si dhe se “politika serbe përpiqet të negociojë në forma të ndryshme, në këtë rast në formën e një shfaqjeje teatrale”.

Radonjiq shprehet se i vjen mirë që teksti i Nezirajit është publikuar pasi siç thotë ai nuk është hera e parë që merret me to, por sa herë që ai është mysafir në forume dhe festivale të ndryshme në të gjithë rajonin, ai është i lumtur të flasë për të njëjtën temë.

Ai shton se deri më tani ka përfunduar me rrëfimet “gojore” të Nezirajit dhe me heshtjen e kolegëve të tij që nuk janë deklaruar, duke e dëgjuar teksa “pështyn” teatrin serb.

“Nëse Jeton Neziraj, i cili njihet si një ndër shqiptarët më liberalë, i ka këto pikëpamje, për çfarë të flasim tjetër? Kjo deklaratë e Jeton Nezirajit si “intelektual liberal, tolerant” ka më shumë peshë se Atifete Jahjagës, sepse ajo është një politikane 'në detyrë', dhe nuk është çudi kur thotë se universiteti serb dhe teatri serb duhet të mbyllen”, tha Radonjiq.

Duke deklaruar se Teatri Kombëtar i Prishtinës është trashëgimtar legjitim i emrit dhe çdo gjëje tjetër që posedon teatri me seli të përkohshme në Graçanicë, Radonjiq thekson se ata janë dëbuar nga skena kryesore, si dhe nga objekti që kanë ndërtuar në Prishtinë.

“Ata janë uzurpatorë, sepse na kanë uzurpuar pronën dhe punojnë ilegalisht në të, ndërsa përpiqen të na portretizojnë si 'ilegalë'. Çfarë Teatri Kombëtar i Kosovës?!

Presidentja Atifete Jahjaga para dy-tre vitesh foli nga foltorja e Kuvendit për nevojën e mbylljes së institucioneve “ilegale” serbe në Kosovë, duke apostrofuar pikërisht teatrin. Kë po shqetësojmë? Nëse teatri është problem për pavarësinë e një vendi, ai vend është i mjerë”, thekson Radonjiq.

Ai vë në dukje se serbët vendas në Kosovë nuk mund të jenë të dëshirueshëm.

"Një prodhues serb i birrës apo verës nga Kosova nuk mund ta tregtojë produktin e tij në asnjë zinxhir shqiptar, ndërsa i njëjti zinxhir nuk e ka problem të importojë mallra nga Beogradi. Thjesht, si ekonomikisht ashtu edhe kulturalisht, e drejta e ekzistencës së serbëve është shuar. Thelbi është në mimikën që pak njerëz dinë ta njohin”, thotë ai.

Ai shton se disa nga aktorët më të njohur nga Beogradi janë mysafirë të mirëpritur në Prishtinë, ndryshe nga kolegët e tyre nga Graçanica.

“Kjo është ajo që njerëzit me këmbëngulje refuzojnë ta kuptojnë, shkojnë në Prishtinë dhe pastaj thonë: “Mirë, fola serbisht, piva kafe dhe askush nuk më fajësoi”, gjithçka është e larë, e mrekullueshme, e mrekullueshme. Ata kthehen në Beograd dhe nuk shohin asgjë. Ata nuk shohin se fëmijët që kanë lindur pas luftës në Graçanicë nuk kanë qenë kurrë në qendër të Prishtinës, vetëm nëntë kilometra larg Graçanicës. “Ata nuk shohin se serbët vendas po udhëtojnë me transport aparteidi, furgonë “etnikë”, sepse ata nuk përdorin transportin publik të Kosovës”, tha Radonjiq.

Universiteti, shëndetësia dhe arsimi, kujton Radonjiq, janë pjesërisht të mbrojtura nga Marrëveshja e Ahtisaarit, e cila është përfshirë në kushtetutën vendore, por, për fat të keq, disa institucione të rëndësishme kulturore, si Ansambli "Venac", Biblioteka Kombëtare, Arkiv, nuk mbulohen prej tij.

“Ata na shpallin ‘hegjemonistë të Serbisë së Madhe’ dhe kështu vizatojnë në shënjestër institucionet kulturore të Qeverisë së Republikës së Serbisë. Shpresoj vetëm se teatrot, shoqatat e esnafeve dhe kolegët serbë do të shprehen me këtë rast, duke na marrë nën mbrojtjen e tyre siç bëjnë zakonisht duke mbrojtur të drejtën e punës artistike dhe lirisë”, tha Radonjiq.