Dy pamje të botës shqiptare-Edi Rama dhe Albin Kurti (7): Po mbërrin konflikti romantik revolucionar dhe inovativ i rebelit

Shkruar për Kosovo onlajn: Dragan Biseniq, gazetar

Si gjithë të tjerët nga “Grupi Tirana”, edhe Enis Sulstarova është kundër Bashkësisë së Komunave Serbe. Ai, pra, u thotë qytetarëve të Kosovës se “Kroacia e shfuqizoi bashkësinë serbe me luftë”, dhe se në bazë të kësaj Kosova nuk duhet të themelojë Bashkësinë e Komunave Serbe në paqe.

“Për rikujtim, Kroacia gjatë luftës e hoqi Bashkësinë e Komunave me shumicë serbe. Prandaj, kjo nuk duhet të bëhet tani në Kosovë në paqe”, ka thënë Sulstarova në një deklaratë me shkrim.

Ky, si dhe mendimet e tjera identike të zyrtarëve të “Vetëvendosjës” që janë kundër formimit të Bashkësisë së Komunave me shumicë serbe, u “elektrizuan” nga thirrja e përbashkët e këshilltarit në Departamentin e Shtetit, Derek Sholle, dhe të dërguarit special amerikan për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Eskobar, drejtuar qeverisë së Kosovës për të formuar Bashkësinë e Komunave Serbe.

“Bashkësinë nuk e pranon “Vetëvendosje”, qeveria e Kurtit, shumica parlamentare, populli në përgjithësi, sektorët dhe organizatat e shoqërisë civile. Nëse ka nga ata që e duan në Kosovë, le ta marrë vesh Eskobarin kush janë ata”, ka shkruar Sulstarova në Fejsbuk.

"Eskobar tha se Kosova e ka obligim të formojë një Bashkësinë e Komunave me shumicë serbe. Pra le t'i gjejë ata që e duan", ka përsëritur Sulstarova.

Për të gjithë “Grupin e Tiranës”, kandidatët natyralë për “dashurinë për BKS” janë “armiqtë e mëdhenj” nga Bashkimi Demokratik i Kosovës dhe kryetari i saj Lumir Abdixhiku. Elvis Hoxha akuzoi Abdizhikun si një "partner alternativ" të Eskobarit, i cili është i vendosur të arrijë Asociacionin e Komunave Serbe, dhe me ashpërsi deklaroi se "për Lumirin, fragmentimi i Kosovës dhe Komunitetit përfaqëson interesin strategjik të Kosovës" dhe u përgjigj: “Ne armiku ‘grupi nga Tirana’ i kundërshtojmë të dyja”.

Pastaj deklaroi sërish se nuk e kupton pse “Lumiri është i mërzitur”, pasi ky “partner alternativ është i vendosur ta zbatojë Asociacionin në rrethanat e barrikadave të Beogradit”, duke i uruar “Zotit Abdxhiku shëndet dhe suksese”.

Kreu nominal i grupit në Tiranë, Bojken Abazi, premton: “E ndalëm Bashkësinë në 2015, do ta ndalojmë tani”. Në gusht të vitit 2015, Kosova dhe Serbia nënshkruan një marrëveshje në Bruksel që parashikonte themelimin e Bashkësisë së Komunave Serbe. Qeveria e Kosovës formoi ekipin për hartimin e Statutit të Asociacionit në korrik të vitit 2016. Mirëpo, nuk arriti ta përfundojë misionin e saj për shkak të krizës politike në Kuvendin e Kosovës të shkaktuar nga Albin Kurti me “Vetëvendosjen”. Nuk është një krizë e zakonshme, por një operacion i tërë gueril, ku argumenti kryesor ishte “gazi lotsjellës” i hedhur në ndërtesën e Kuvendit për të penguar mbledhjen e tij dhe miratimin e Statutit të BKS-së.

"Qeveria jonë dëshiron shumë të ringjallë BKS, të cilës ne jemi kundër. Synimi i tyre është të krijojnë një bashkësi administrative territoriale autonome, shumë të ngjashme me Republikën Srpska në Bosnje, e cila do të rezultojë në një lloj 'boshnjakizimi' të Kosovës", më pas ka shpjeguar Kurti.

 

Ai theksoi se Bashkësia e Komunave Serbe nuk është pasojë e planit të Ahtisarit, por se bashkësia ndërkombëtare “shfaq mirëkuptim ndaj Serbisë, e cila nuk e njeh Kosovën dhe ku Serbia nuk e pranoi planin e Ahtisarit, sepse donte më shumë se kaq”. BE nga njëra anë njeh Serbinë, por jo Kosovën dhe do të jetë ndërmjetëse. Nga ana tjetër, BE ka qasje në Kosovë përmes EULEX-it dhe nuk ka asgjë të ngjashme kur bëhet fjalë për Serbinë. Aty krijohet njëfarë asimetrie dhe si rrjedhojë del BKS, shpjegoi Kurti.

Ai saktësoi se dëshiron që “Kosova të fitojë pavarësinë e plotë”, që sipas tij do të thotë “të drejtën për t'u bashkuar me Shqipërinë” dhe theksoi se nuk merr ndihmë nga jashtë për përkrahjen e një ideje të tillë. “Neni 1.3 i Kushtetutës sonë nuk na lejon të bashkohemi me një vend tjetër, ne duam të bashkohemi me Shqipërinë në mënyrë paqësore dhe demokratike, por kjo nuk është e mundur për shkak të vetë kushtetutës sonë, e cila është shkruar pak a shumë nga fuqitë ndërkombëtare. Ndryshimi më i madh është se Serbia i jep 500 milionë euro strukturave të saj paramilitare që u thonë se Kosova është Serbi dhe se është zemra e Serbisë. Unë nuk marr asnjë euro nga Tirana për avokimin e bashkimit. Në fakt, unë jam i vetmi që ndonjëherë mundohem t'i bindë se gjërat në Kosovë nuk janë aq të mira sa duken”, tha Kurti.

Kurti e sheh disproporcionin në faktin se “serbët në Kosovë përbëjnë vetëm gjashtë për qind të popullsisë”, kështu që shqiptarët nuk ndihen të kërcënuar nga serbët, por “Beogradi synon të kontrollojë një të katërtën e Kosovës përmes Bashkësisë së komunave me shumicë serbe”.

Duke komentuar negociatat me Serbinë, Sulstarova thekson se para fitores së “Vetëvendosjes” filozofia e negociatave ishte se “duhet t’i japim diçka Serbisë”. Sipas tij, tani është koha që Serbia të japë, duke përfshirë njohjen dhe minimalisht një falje.

“Serbia nuk ka çfarë të marrë më shumë nga Kosova, është koha për të dhënë! Mirënjohja është minimumi që duhet të bëjë Serbia, së bashku me një falje për vuajtjet që u ka shkaktuar shqiptarëve”, ka shkruar ndër të tjera Sulstarova.

Pas zgjedhjes së Kurtit për kryeministër, në studion e TV Report ai deklaroi se Qeveria e re e Kosovës do të ndjekë parimin e reciprocitetit në marrëdhëniet me Serbinë. Ai ka bërë të ditur se Kosova dhe Serbia do të kenë marrëdhënie më të hapura dhe më të drejtpërdrejta me Kurtin në dialog, duke thënë se atë që nuk e bën Serbia për Kosovën, as Kosova nuk do ta bëjë për Serbinë.

“Për herë të parë, marrëdhëniet e drejtpërdrejta dhe të hapura ndërmjet Serbisë dhe Kosovës do të vendosen mbi parimin e reciprocitetit. Atë që Serbia nuk e bën për Kosovën, Kosova nuk do ta bëjë për Serbinë”, ka thënë Sulstarova.

Kur bëhet fjalë për “Shengenin ballkanik”, Suljstarova kërkoi që Kurti si kryeministër të mos marrë pjesë në takimet rajonale që lidhen me të pa rishikuar formatin e tij. “Mini Shengen u krijua për të hequr 100 për qind të taksës së vendosur ndaj Serbisë. Por pa njohjen e Kosovës, Kurti nuk do ta pranojë”, ka shpjeguar “profesori” i Kurtit.

Sulstarova ka besuar se demarkacioni me Malin e Zi i ka shkaktuar dëm Kosovës dhe se “Albin Kurti nuk do ta kishte miratuar kurrë demarkacionin, qoftë edhe me urdhër të Evropës”.

Kur bëhet fjalë për bashkëpunimin me Shqipërinë, Suljstarova niset nga fakti se “Qeveria e Kurtit është e hapur për forcimin dhe përmirësimin e marrëdhënieve mes dy vendeve, por varet edhe nga Tirana zyrtare nëse do të ecë me të njëjtin ritëm”.

Portali kosovar “Nacional” e sheh si nevojë të kryeministrit kosovar shtrëngimin e marrëdhënieve në linjën Kurti-Rama. Hapja e betejës politike mes dy mazhorancave në Tiranë dhe Prishtinë ndodh sepse Kurti është i interesuar për një hapësirë ​​të re për të luftuar, për politikën e tij, në momentin e izolimit. Kosova tashmë është e ndarë: ata që janë me Abin Kurtin e urrejnë Edi Ramën, ata që janë kundër tij e mbështesin gjithnjë e më shumë Ramën. Këtë betejë e dëshiron veçanërisht Albin Kurti, i cili largohet nga çështjet kryesore të agjendës së Kosovës, duke kërkuar një rrugëdalje nacionaliste thotë “National”.

Edhe vetë Rama nuk ka hyrë ende në sherr. Marrëdhëniet e tij të forta me Hashim Thaçin, i cili edhe sot është armiku kryesor i Kurtit, takimet me familjen e Hashimit në Drenicë, patën një ndikim të madh në opozitën kosovare, e cila pas arrestimit të ish-drejtuesve të UÇK-së duket se është shtypur.

Sipas të gjitha gjasave, po shohim vetëm një prelud të vogël të betejës që do të intensifikohet, të shkaktuar nga të dyja palët. Siç janë tani gjërat, konflikti do të ndodhë pikërisht për shkak të marrëveshjes që Kurti refuzon ta zbatojë, atë që ai vetë e ka nënshkruar në Ohër, njofton “Nacional”. Megjithatë, fituesi nuk është ende në dukje.

Trazirat e mëdha në lëvizjen kombëtare shqiptare lindi dy politikanë jokonvencionale me individualitet të fortë, ambicie të ngjashme, prioritete të ndryshme dhe karaktere të kundërta. Nëse e shikojmë lëvizjen kombëtare shqiptare në një këndvështrim historik, do të shohim personalitete që kapërcejnë kohën dhe rrethanat e tyre. Vetëm injorantët do ta skualifikojnë lehtë Enver Hoxhën.

Edi Rama dhe Albin Kurti vazhdojnë sot linjën e lëvizjes kombëtare shqiptare, e cila kërkon afirmimin e saj në kuadrin e ri europian, ndoshta edhe në shtetin e ri mbarëshqiptar. Kurti e pranon se është “romantik”, por që nuk është nostalgjik. Dallimi është thelbësor. “Nuk ka revolucion me nostalgji”, është i qartë Kurti. I gjithë shekulli 19 dhe 20 janë plot me revolucionarë romantikë. Pyetja e vetme është, a është edhe shekulli ynë i 21-të i tillë? Përgjigja e kësaj pyetjeje do të hedhë më shumë dritë se ku dhe sa është vendi i Kurtit në të. Në ndryshim nga potencialet ende të parealizuara të Kurtit, Rama, pas triumfit të plotë të fundit në zgjedhjet lokale dhe fitores së mundshme të përsëritur në zgjedhjet e ardhshme parlamentare, do të vazhdojë rrugën drejt trashëgimisë së dëshiruar historike të qeverisjes së tij – Shqipërisë në BE.

Fund