Milliq: Për momentin është e mundur vetëm të filmohet një dramë horror apo psikologjike për Kosovën

Rexhisori Dejan Milliq thotë se për momentin është e mundur vetëm të filmohet një dramë horror apo psikologjike me temën e Kosovës, duke pasur parasysh gjithçka që ka ndodhur atje në dekadat e fundit.

Dy vite më parë, Milliq ka realizuar filmin "Errësira", i cili trajton këtë temë, duke e gjykuar atë si politikisht jokorrekt, sepse situatën në Kosovë e shikon nga një anë subjektive, por ky, siç thotë për Kosovo online, ka qenë qëllimi dhe synimi i tij.

“Thjesht kam dashur t’i vendos teleshikuesit në situatën e asaj nëne dhe fëmijës që po i mbijetojnë një situate katastrofike”, thotë bashkëbiseduesi ynë.

I pyetur nëse duhet pritur për një periudhë të caktuar për filma të tillë, ai thotë se distanca nga e cila ka realizuar filmin mund të ketë qenë edhe shumë e gjatë.

“Nuk do të thotë gjithmonë se distanca historike është e rëndësishme për një trajtim artistik. Thjesht, mendoj se emocioni është gjëja më e rëndësishme, dhe një pjesë e asaj ngarkese emocionale që kisha në atë moment, që ndjeva ndaj kësaj historie që doja të bëja në atë kohë, ndoshta në një farë mënyre e përshpejtoi atë film, por nuk mendoj se ishte e nevojshme të prisje 20, 30 apo 40 vjet që të kalonte e gjithë kjo. Sepse, e shihni se çfarë po ndodh tani, pas gjithë këtyre viteve asgjë nuk po shkon më mirë për popullatën serbe në Kosovë”, thotë regjisori.

Ai e cilësoi filmin e tij si një “horror psikologjik”, duke shpjeguar se këtë e përjetojnë çdo ditë serbët në Kosovë.

Ai shton se është e vështirë të bësh komedi në Kosovë.

“Mund të bësh komedi, por mendoj se nuk është e përshtatshme në këtë moment, në këto momente, 10, 15, 20 vitet e fundit, pra, nëse më pyesni tani për mendimin tim, mendoj se një zhanër i tillë i tmerrit apo dramës psikologjike apo një lloj tensioni është i vetmi i mundshëm në Kosovë për momentin”, shpjegon Milliq.

Ai kujton se premiera botërore e "Errësirës" ishte në Festivalin e Filmit në Trieste, ku filmi fitoi çmimin e publikut.

“Publiku e pranonte kudo, por thjesht tema politike, që zinte pak nga subjekti i filmit tim, nuk e lejonte të udhëtonte nëpër botë.mKështu që ne nuk patëm shumë mundësi për ta shfaqur filmin në disa kontinente për të cilat ishte shumë e rëndësishme për mua ta shfaqja atë”, thotë ai.

Ai thotë se nuk ka përgjigje në pyetjen se pse më shumë njerëz nga industria e tij nuk e marrin Kosovën si temë për filmat e tyre.

“Me sa di, Goran Radovanoviq, unë dhe Zharko Dragojeviq, kolegu ynë i lartë, i cili ka bërë dy filma me temën e Kosovës në fund të viteve '80. Mendoj se ne të tre jemi të vetmit, le të themi, kineastët që janë marrë me Kosovën dhe Metohinë në njëfarë kuptimi fiktiv, në kuptimin e një filmi artistik. Nuk e di pse është kështu, nuk e di nëse njerëzit nuk janë të interesuar për këtë, nëse nuk u intereson ajo që na rrethon, por ky është thelbi. Në fund të fundit, ne duhet të bëjmë histori që na shqetësojnë”, thotë bashkëbiseduesi ynë.

Ai shton se rreth një milion tema janë të rëndësishme për Serbinë në një moment.

“Në atë moment, më dukej historia për atë vajzë që i shkroi një letër presidentit, duke mos pasur askënd tjetër për t'iu drejtuar për ndihmë,në fakt ishte një thirrje për ndihmë dhe ndihej tmerrësisht emocionale dhe tmerrësisht e rëndësishme për mua në atë kohë, kështu që e bëra. Dhe tani vërtet nuk e di pse disa nga kolegët e mi e shmangin temën e Kosovës, ka shumë histori që mund të tregohen për atë temë, por këtu ua lë atyre, secili është individualisht përgjegjës për veprimet e veta”, beson Milliq.