Legjenda e basketbollit maqedonas dhe jugosllav: I gjithë rajoni duhet të mbështesë Partizanin në Madrid

Një nga trajnerët legjendar të basketbollit jugosllav dhe themeluesi i basketbollit maqedonas, Llazar Lleçiq, në një intervistë për Kosovo Online në Shkup, ka thënë se nesër i gjithë rajoni duhet të jetë me "bardh e zi" beogradas në ndeshjen vendimtare kundër Real Madridit për të shkuar në turneun final të Euroligës.

Në një bisedë me Kosovo online, Lleçiq kujton se si dukej ndeshja në ditët më të mira të basketbollit jugosllav dhe cili është problemi për klubet vendase sot.

Njeriu që u kujtua për lëvizjet dhe këshillat lucide që u jepte lojtarëve në parket, pati një varg suksesesh, ndër të tjera në Rabotniçki, Borac nga Çaçak, Olimpija, Vojvodina, MZT e Shkupit, Aris grek... si trajner i kombëtares, fitoi medaljen e artë në Lubjanë në vitin 1970 në Kampionatin Botëror.

I pyetur nëse Partizani mund të fitojë ndaj Madridit, ai përgjigjet se beson se është e mundur dhe se, megjithëse nuk ka qenë asnjëherë tifoz i Partizanit, që nga koha kur miku i tij Zhelko Obradoviq është në krye të klubit, ai është duke u brohoritur për ta.

Është normale, shton ai, që e gjithë ish-Jugosllavia mbështet Partizanin.

“Do të jetë e vështirë, ajo që ndodhi në Spanjë prishi gjithçka, por rikthimi i Panterit është i rëndësishëm, pasi ai mund të hapë zonën ku luanin dikur... Partizani i mundi dy herë në Madrid, pse nuk do ta bënte tani?”, thotë Lleçiq.

Aksionet janë të larta dhe loja nuk do të jetë e lehtë për asnjërën skuadër.

“Të gjithë ne që e duam basketbollin mbështesim Partizanin”, tha Lleçiq.

Ndonëse është 84 vjeç, ai i kujton me mall të gjitha ngjarjet dhe ende ndjek basketbollin, veçanërisht ligat rajonale dhe evropiane, më pak NBA-në.

I pyetur se ku ishte basketbolli në kohën kur ai ishte një nga ekspertët më të njohur vendas dhe ku është sot, ai përgjigjet - ne kishim një sistem atëherë.

“Kemi pasur një sistem, trajnerë të jashtëzakonshëm, menaxhim të shkëlqyeshëm – Radomir Shaper, Nebojsha Popoviq, Boro Stankoviq, Boris Kristançiq, Sonja Mladenoviq, Millan Ciga Vasojeviq, Ranko Zheravica... Më pas ishte planifikuar dhe bërë profesionalisht”, kujton Leçiq.

Jugosllavia, thotë ai, në atë kohë ishte ndoshta kombi më i mirë i basketbollit - liga ishte e jashtëzakonshme, dhe të gjitha klubet në RSFJ ishin pa lojtarë të huaj.

“Të gjithë lojtarët ishin nga vendi ynë dhe kështu u krijua shkolla e basketbollit jugosllav”, thekson Lleçiq.

Me rritjen e basketbollit, u rritën edhe trajnerët dhe lojtarët.

“Dhe dalëngadalë këto vende më të pasura filluan të na blejnë. Pastaj erdhën luftërat dhe problemet dhe kështu filloi të shembet shkolla jugosllave. Dhe kështu dalëngadalë kemi ardhur në gjendjen që kemi sot”, thotë Lleçiq.

Ai thotë gjithashtu se Partizani dhe Ylli i Kuq dhe rivaliteti i tyre ringjallën të gjithë këtë rajon në basketboll.

Tani, shton ai, liga evropiane është shumë cilësore dhe ekipet evropiane luajnë mbrojtje më të mirë se ekipet e NBA.

Në Amerikë ka gjithmonë “pak cirk”, shton ai.

“Amerikanët luajnë basketboll mbi kosh, në kërcime, dunk, pak më tërheqës. Ne luajmë në parket, me mbrojtje, pesë me pesë, një me një, zona. Evropa është më cilësore”, vlerëson eksperti.

“Ne të gjithë po mbytemi, dhe ata po përparojnë, marrin lojtarët dhe trajnerët më të mirë, si gjithë të tjerët, dhe dentistët dhe inxhinierët. Amerika paguan dhe merr. U trokasim pak. Ligat kombëtare nuk janë më cilësore, liga ABA është formuar, ka shumë parregullsi, është bërë edhe biznes dhe është mbushur me të huaj”, vëren ai.

Ai shton gjithashtu se nuk ka “riprodhim” të lojtarëve tanë vendas.

“Çdo skuadër ka dëshirën të vendoset sa më mirë dhe janë plot me të huaj, ndaj ne po ngecim. Ka liga të dobëta në republika”, tha Lleçiq.

Në pyetjen se sa e ka mbytur basketbollin jugosllav lufta në RSFJ, ai thotë se e shkatërroi shumë atë, sepse të gjithë ata që ishin cilësorë, jo vetëm basketbollistë, shkuan jashtë shtetit për të mbajtur bukën e gojës.

“Jemi varfëruar në të gjitha sportet, jo vetëm në basketboll”, thotë Lleçiq.

Ai thotë gjithashtu se është në kontakt me të gjithë ish-lojtarët dhe trajnerët, “nga Sllovenia në Greqi”.

“Kur mbusha 80-vjeç, pothuajse të gjithë trajnerët dhe lojtarët më befasuan, sepse nuk kam drejtuar vetëm ekipin jugosllav, pothuajse të gjithë nga ish-klubet erdhen...”, kujton ai.

Duke ngjallur kujtime nga finalja e famshme nga Lubjana e vitit 1970, ai thotë se ishte kulmi i fillimit të krijimit të basketbollit jugosllav.

“Pastaj kemi filluar të krijojmë basketboll, ka pasur turne të ndryshme jugosllave, në vitin 1968 ka filluar të krijohet skuadra jugosllave, e cila në vitin 1969 ishte e dyta në Napoli, dhe vitin e ardhshëm fitoi kampionatin në Lubjanë”, tha Lleçiq.

I pyetur nëse sot do të ishim të pakrahasueshëm në basketboll, ai përgjigjet se SHBA-ja “kur u shfaq” vodhi vendin dhe më pas sportin dhe se nuk mund të luftonim me më të fortët.

“Tani punojnë të gjithë, dhe është mirë, por nuk ka Jugosllavi... Janë shfaqur sporte të tjera, volejboll, hendboll, futboll. Lojtarët cilësorë po largohen”, shprehet ai.

Ai kujton gjithashtu se pas Lubjanës basketbolli luhej vazhdimisht në rrugë dhe nuk kishte kënd ku të mos kishte kosha, gjë që zgjati deri në vitet 1980.

“Dhe më pas ne të gjithë shkuam majtas ose djathtas dhe ngadalë basketbolli ynë filloi të ngec... Por tani zgjohet përsëri. Me Partizanin, Yllin i Kuq, Olimpian në kombinim me Cedevitën, këtu është edhe Buduqnost, po fillojmë të zgjohemi dhe të marrim sërish ambicie të reja”, ka përfunduar basketbollisti legjendar i vendit që nuk ekziston më.