Anatomia e politikës së Kurtit: Pse jemi kaq afër konfliktit?

Cili është shkaku i sjelljeve dhe veprimeve politike aktuale të Albin Kurtit, të cilat pas aventurës së fundit me rrezikshmëri të lartë në veri të Kosovës, edhe simpatizantët dhe bashkëpunëtorët e tij më besnikë të Vetëvendosjes e kanë gjithnjë e më të vështirë t'i justifikojnë?

Provokimi dhe fyerja e vazhdueshme ndaj serbëve dhe Beogradit zyrtar është cilësuar prej kohësh nga Kurti si markë e politikës së tij dhe këtë e kemi mësuar, por paturpësia e tij e shfrenuar dhe ofendimet gjithnjë e më të shpeshta ndaj administratës amerikane, dhe kjo është tashmë diçka që nuk është e lehtë për t'u shpjeguar.

Refuzimi i vazhdueshëm për të dëgjuar këshillat e Uashingtonit, veçanërisht në lidhje me Bashkësinë e Komunave Serbe dhe tokat e manastirit të Deçanit, sfida me të cilën ai shpesh e bën këtë, dhe më pas refuzimi i fundit për të ndaluar provokimin e konflikteve në veri të Kosovës, nënçmimin e sjelljes ndaj ambasadorit Hovenijer dhe vërejtjet e papërshtatshme ndaj Sekretarit të Shtetit të SHBA-së, e gjithë kjo tregon se Kurti është një njeri me qëllime të rrezikshme, që vepron jashtë hapësirës racionale politike, dhe tashmë me sa duket sipas sistemit të “plumbave endacak”.

Nuk është sekret që Kurti ka treguar qartë anën e tij ekstreme të personalitetit që në fillimet e përfshirjes së tij në politikë, më shumë se 20 vjet më parë. Nëse një fjalë duhet ta përshkruajë atë, atëherë ajo është ndoshta më e sakta - fanatizmi. Përplasje fizike, trazira në rrugë, gaz lotsjellës, shkatërrim prone, deri edhe viktima njerëzore. Nuk i interesonte çmimi.

Dhe ndërsa kjo tendencë e tij gjatë luftës së opozitës ishte e pranueshme për shumëkënd, madje e dëshirueshme, dhe falë saj ai arriti një popullaritet rekord dhe mori pushtetin, tani që sjellja e tij rrezikon të shkaktojë pasoja të pallogaritshme për Kosovën dhe sigurinë e gjithë rajonit, gjithnjë e më pak janë ata që buzëqeshin kur shohin se çfarë po bën kryeministri i Kosovës.

Obsesioni i Kurtit me pikëpamjen se serbët janë fashistë dhe kriminelë, të cilët duhet t'i nënshtrojë me armë, është, për fat të keq, baza e veprimit politik. Një lloj misioni i tij. Kur në të njëjtën kohë dëgjon se sa me fanatizëm beson në nocionin e pabazuar se Kosova është vendi më demokratik në botë dhe se zbatimi i demokracisë dhe sundimit të ligjit është edhe më i mirë se ai i Amerikës, atëherë e kupton se në rastin e Kurtit djalli e ka marrë vërtet çdo shaka.

Mesazhet se ai kujdeset për aleancën dhe marrëdhëniet më të mira me SHBA-të tani tingëllojnë krejtësisht të parëndësishme, sepse është e qartë se ato janë thellësisht të pasinqerta dhe lideri i Vetëvendosjes në veprim tregon se ndihmën dhe mbështetjen amerikane e sheh vetëm si mjet për realizimin e ambicieve të tij politike të hipertrofizuara. Dhe kjo u zbulua plotësisht ditëve të kaluara, në momente tejet të tensionuara në Leposaviq, Zveçan dhe Zubin Potok, nga ku, përkundër të gjitha kërkesave, ai nuk dëshiron të tërheqë policinë e tij speciale.

Mesazhi i Kurtit se Sekretari Amerikan i Shtetit është “naiv” për ngjarjet në veri të Kosovës flet edhe për një fakt tjetër që bie në sy. Kryeministri aktual i Kosovës mendon se është më i rëndësishëm dhe më i zgjuar se të gjithë, përfshirë njerëzit që udhëheqin politikën amerikane.

Si është e mundur?

Është e vështirë dhe mosmirënjohëse të marrësh rolin e një psikologu politik, por anatomia e politikës së Kurtit në strukturën e saj bazë tregon se materiali i saj ndërtimor është mosrespektim i plotë i pikëpamjeve, të drejtave dhe opinioneve të kundërta. Është një komponent themelor i ideologjisë dhe veprimeve të tij. Në qasjen e Kurtit nuk pranohet dinjiteti i njeriut, i cili mendon ndryshe nga ai, që kërkon të njëjtat të drejta si ai, prandaj edhe Kurti praktikon gënjeshtrën dhe dhunën si mënyra luftimi.

Si çdo fanatizëm, edhe ai i Kurtit ka burime fetare, por lehtë dhe shpejt kalon në sferën kombëtare dhe politike. Fanatiku kombëtar dhe politik e sheh njeriun me të cilin nuk është dakord në formën e djallit dhe kjo shpjegon preferencën inkuizitore të Kurtit për metoda speciale policore kundër serbëve. Sipas Kurtit, kujtojmë se serbët nuk janë gjë tjetër veçse kriminelë dhe fashistë dhe ai beson se problemin me ta mund ta zgjidhë vetëm me dhunë. Një pjesë për të dëbuar, një pjesë për të arrestuar dhe përdorimi i armëve të zjarrit në kurrizin e njerëzve duarzbathur është tashmë një metodë e provuar dhe e lejuar nga forcat e tij speciale.

Për kryeministrin e Kosovës serbët janë heretikë që duhen shfarosur dhe asgjë tjetër. Prandaj, një intolerancë e tillë e çon atë drejt dhunës, izolimit, hedhjes së njerëzve në biruca dhe ndëshkimit.

Fanatizmi gjithmonë e ndan botën në dy kampe armiqësore. Është një divizion lufte. Fanatizmi nuk lejon që idetë dhe pikëpamjet e ndryshme të botës të bashkëjetojnë. Ekziston vetëm armiku. Prandaj Kurti sillet mizorisht dhe pa mëshirë me këdo dhe çdo gjë, përveç idesë së tij lëvizore.

Në rrethana të tilla dialogu, normalizimi, toleranca, bashkëpunimi, kompromisi - jo vetëm që nuk ekzistojnë, por janë terma të ndaluara. Prandaj jemi këtu ku jemi sot.

Shkruar nga: Millosh Gariq, redaktor i portalit Kosovo online